Ma marmite, Plaute

Sujet du devoir

Euclio
Perii, interii, occidi ! Quo curram ? Quo non curram ? Tene, tene ! Quem ? Quis ?
Nescio, nil video, caecus eo atque equidem quo eam aut ubi sim aut qui sim,
nequeo cum animo certum investigare. Obsecro vos ego, mi auxilio,
oro, obtestor, sitis et hominem demonstretis, quis eam abstulerit !
Quid ais tu ? Tibi credere certum est, nam esse bonum ex vultu cognosco.
Quid est ? Quid ridetis ? Novi omnes, scio fures esse hic complures,
qui vestitu et creta occultant sese atque sedent quasi sint frugi.
Hem, nemo habet horum ? Occidisti. Dic igitur : quis habet ? Nescis ?
Heu me miserum ! misere perii.
Male perditus, pessime ornatus eo : tantum gemiti et mali maestitiaeque
hic dies mi obtulit, famem et pauperiem. Perditissimus ego sum omnium in terra.

Où j'en suis dans mon devoir

est-ce que quelqu'un peux me faire l'analyse grammaticale. Je suis trop en galère. Merci